po mojemu
-
pielgrzym po świecie25.06.200725.06.2007Na pomniku widnieje napis „Bojownikom o wolność”, a książka nosi tytuł „Jan Paweł II – pielgrzym po świecie”. Kiedy takie połączenia rzeczownika z przyimkiem są poprawne? Nie mówimy przecież lekarze na wątrobę (od leczyć kogoś na wątrobę) ani pracownicy nad książką (od pracować nad książką).
-
pszenny i pszeniczny – po raz drugi28.11.201128.11.2011Szanowni Państwo,
dlaczego nasz odbiorca, Kaufland Polska, zmusza nas, producentów, do pisania na opakowaniach jogurtów skrobia pszeniczna? Powinno być skrobia pszenna! W ustawie o dodatkach spożywczych nie ma powodu do tego sposobu pisania.
Przepraszam za brak liter polskich w moim komputerze. Jestem bardzo rad z możliwości skorzystania z Pańskiej poradni.
Jiří Berger
OLMA s. a.
Olomouc
Rep. Czeska -
w czy we? – po raz kolejny4.10.20104.10.2010Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy przyimków w i we. Zdaję sobie sprawę, że tego drugiego używamy m.in. wtedy, gdy postępuje za nim wyraz zaczynający się od spółgłoski [w] lub [f] i jeszcze jednej spółgłoski. A co w przypadku niedawnej wiadomości, jaka pojawiła się w gazetach: „Artur Boruc w(e) Fiorentinie”? Teoretycznie powinno być tu w, ale prosto się tego raczej nie wymawia.
Z wyrazami szacunku
Tomasz Romaniuk
-
wielka litera po dwukropku20.04.201020.04.2010Dzień dobry,
zasada 96.1. mówi o możliwości użycia małej litery po dwukropku używanym do przytoczenia czyjejś jednozdaniowej wypowiedzi i wielkiej, jeśli cytat ma więcej niż jedno zdanie. Czy można takie same reguły stosować po dwukropku stosowanym w takich słowach wprowadzających jak „Uwaga:” albo „Na przykład:”, kiedy nie ma jako takiego przytoczenia (lecz raczej dodatkowa informacja czy wyjaśnienie), ale dalej może być zarówno jedno zdanie, jak i więcej?
Pozdrawiam,
Jarek Hirny -
à w znaczeniu po
21.05.202121.05.2021Skrót à w znaczeniu „po”
Według Słownika wyrazów Obcych (PWN, 1996), to skrót używany w rachunkowości, np. 10 sztuk à 5 zł. Czy w innych rodzajach tekstów można go używać? Np. w opisie bibliograficznym: Atlas kosmosu, Warszawa: Hachette Polska, 2021-2023, 60 wol. (à 95 [1] s.). O tym skrócie nic nie ma w Edycji tekstów A. Wolańskiego, ISJP PWN, WSJP PWN. Marek Piersa.
-
Васіль Быкаў – Wasil Bykau po polsku12.04.201512.04.2015W białoruszczyźnie końcowe w ulega ubezdźwięcznieniu nie do f, ale u niezgłoskotwórczego. W polszczyźnie Bronisław wymawiamy bronisłaf, natomiast po białorusku pisze się tak, jak się wymawia: Branisłaŭ. W przypadkach zależnych w obu językach głoska w wraca, mamy więc w piśmie i mowie Bronisława i Branisława. W zamieszczonej przez Państwa poradzie zalecono formę dopełniacza Bykaŭa. Jest to jednak potworek językowy, trudny do wymówienia łamaniec. Czy nie lepiej odmieniać Bykawa?
-
Co po co do zasady?2.10.20182.10.2018Dzień dobry,
Natrafiłam na takie zdanie: Co do zasady kandydaci, którzy uzyskali wynik pozytywny z rekrutacji wstępnej oraz po… . Zastanowiło mnie użycie pierwszego przecinka w tym fragmencie: Co do zasady kandydaci, którzy uzyskali… . Czy nie powinno być:
Co do zasady, kandydaci którzy uzyskali … . A może tak: Co do zasady, kandydaci, którzy uzyskali … .
Wywiązała się w pracy dyskusja i każdy ma inny pogląd, bardzo proszę o rozstrzygnięcie.
Z poważaniem
Barbara Wilimowska
-
Dopełniacz po negacji16.04.202016.04.2020Chciałabym prosić o dopowiedzenie do mojego ostatniego pytania o biernik zmieniający się (lub nie) w dopełniacz przy negacji. Czy przy wszystkich czasownikach to obowiązuje, czy są jakieś ograniczenia? Nie wyobrażam sobie tego z lubić, kupować…
-
dwukropek po skrócie pt.5.05.20125.05.2012Czy dopuszczalny jest zapis: pt.: „Zemsta” (chodzi o dwukropek po skrócie pt.)? Byłam przekonana, że nie. Proszę o rozwianie moich wątpliwości.
-
Interpunkcja po słowem 26.12.201626.12.2016Mam pytania do zdania: Szkoły podstawowe, średnie i wyższe, słowem, całe szkolnictwo zasługuje na lepsze traktowanie. 1. Interpunkcja. Do takich sytuacji odnosi się reguła [389]. Powyższa wersja jest zgodna z podanymi tam przykładami, jednak ze względu na intonację przy odczytywaniu postawiłbym te przecinki inaczej: po wyrazie szkolnictwo, a nie słowem. A może nawet ująłbym tę część zdania w dwa myślniki, chcąc ją zaakcentować. 2. Czy orzeczenie nie powinno mieć formy liczby mnogiej?
